Title.

Paragraph.


Biografia

Henry dorastał w Les Ulis, gdzie mieszka wielu emigrantów z byłych francuskich kolonii. Jego ojciec, Antoine, pochodzi z Gwadelupy i sam próbował zrobić karierę piłkarską, ale wszyscy trenerzy, z jakimi się zetknął, za jego jedyny atut uznawali szybkość i nie byli zainteresowani zatrzymaniem go w swoich klubach. Z tego powodu musiał zarabiać na życie jako ochroniarz.

Thierry Henry jest wychowankiem słynnej szkółki piłkarskiej Centre Technique National Fernand Sastre w Clairefontaine-en-Yvelines. Grając w lidze juniorów, od początku występował jako napastnik. Był niezwykle skuteczny, potrafił w ciągu sezonu strzelić ponad 100 goli. W meczu, w którym został zauważony przez łowcę talentów AS Monaco, zdobył siedem bramek.

Na talencie grającego w drużynie juniorów AS Monaco Henry'ego poznał się trener pierwszej drużyny tego klubu, Arsène Wenger, który dał mu szansę debiutu w wieku zaledwie 17 lat. Henry mówi o Wengerze: "Jest moim duchowym przywódcą".[1] Niestety dla Henry'ego, Wenger został trenerem Nagoya Grampus Eight, a jego następca postanowił przekwalifikować Henry'ego na skrzydłowego.

W reprezentacji Francji zadebiutował w październiku 1997 w meczu przeciwko RPA. Rok później, podczas Mistrzostw Świata 1998, pomógł Francji w zdobyciu złotego medalu, strzelając trzy bramki. Dzień po finale został nagrodzony Legią Honorową.

W tej roli trafił w styczniu 1999 za 14 milionów funtów do włoskiego Juventusu. Pobyt w tym klubie Henry uważa za najgorszy epizod w piłkarskiej karierze, gdyż nie tylko był ustawiany na skrzydle zamiast na środku ataku, to trener Carlo Ancelotti kazał mu aktywnie angażować się w grę defensywną.

Wybawieniem dla Henry'ego okazało się zatrudnienie przez Arsenal FC Wengera. Francuski trener przekonał przełożonych, że warto zapłacić za Henry'ego 11 milionów funtów i jeszcze w sierpniu 1999 Henry trafił do Londynu, gdzie szybko stał się czołowym napastnikiem Premiership, strzelając bramkę za bramką. W tej roli wystąpił w barwach Francji w EURO 2000. Tu również zdobył trzy gole, a jego reprezentacja zdobyła złoty medal.

W 2003 roku wziął ślub z brytyjską modelką Nicole Merry, którą poznał na planie reklamy Renault Clio. Para ma jedno dziecko, córkę Teę.

W maju 2006 Henry przedłużył kontrakt do 2010 roku. Przy tej okazji wiceprezes Arsenalu, David Dein, oznajmił, że wcześniej klub odrzucił dwie oferty kupna Henry'ego, obie opiewające na 50 milionów funtów[2].

W czerwcu 2007 popularny Titi przeszedł do Barcelony za 24 miliony euro, które kataloński klub zapłaci w sześciu ratach[potrzebne źródło]. Henry będzie zarabiał 130.000 funtów tygodniowo (6 mln euro na rok)[potrzebne źródło].

Nominalnie Henry jest wysuniętym napastnikiem. Znany jest szczególnie ze swojej szybkości, dokładnych podań i strzałów oraz opanowaniu w sytuacjach podbramkowych. Słynie też ze świetnie wykonywanych rzutów wolnych (często wykorzystuje chaos w drużynie przeciwnika, oddając strzał zanim rywale zdążą ustawić mur).

Dwukrotnie (2003 i 2004) był drugi w konkursie FIFA na Piłkarza Roku.

Henry wykorzystuje swoją pozycję w świecie piłki nożnej do walki z rasizmem na boisku. Prowadzi kampanię "Stand up - Speak up", która przekazuje zebrane na sprzedaży biało-czarnych bransoletek pieniądze (udało się już zgromadzić ponad 16 milionów$) organizacjom antyrasistowskim.

Nowy nabytek F.C. Barcelony

Thierry Henry od sezonu 2007/08 r przeszedl z Arsenalu

 Styl Gry

Chociaż Henry grał na ataku w czasie młodości, w Juventusie przestawiony został na skrzydło. Po dołączaniu do Arsenalu w 1999, Wenger natychmiast zmienił to, wystawiając Henry'ego na jego pozycji z dzieciństwa.

Henry jest bardzo wszechstronnym piłkarzem. Może grać w ataku, ale i na skrzydle, znany jest ze swoich rajdów lewym skrzydłem, na które często schodzi. Thierry jest również bardzo często dogrywa piłki do partnerów, dużo asystuje. Jest on również bardzo przydatny przy rozgrywaniu piłki. Jedną z jego wielu zalet, a możliwe, że największą jest bajeczna technika i fantastyczny, efektowny drybling.

Jednym z powodów pochwał dla gry Henry'ego w ataku jest jego zdolność do spokojnego wykańczania w sytuacjach 1 na 1 z bramkarzem. Ta umiejętność połączona z jego szybkością i dryblingiem pozwala mu albo na szybkie wybieganie do podań kolegów, tak by uniknąć pozycji spalonej, albo na samotny drybling i późniejszy strzał. Henry jest także stałym wykonawcą karnych i rzutów wolnych dla Arsenalu. Podczas sezonu 2004-05, Wenger zmienił formację Arsenalu na formację 4-5-1. Ta zmiana zmusiła Henry'ego do grania w wielu meczach jako samotny napastnik, zawodnik musiał się do tego przystosować.W 2007 roku przeniósł się za ok 24mln euro do FC Barcelony

Osiągnięcia

Z reprezentacją
Mistrzostwo świata 1998
Mistrzostwo Europy 2000
Puchar Konfederacji 2003
Wicemistrzostwo Świata 2006


Z drużynami klubowymi
Mistrzostwo Francji 1997
Superpuchar Francji 1997
Finał Pucharu UEFA 2000
Mistrzostwo Anglii 2002 i 2004
Puchar Anglii 2002, 2003, 2005
Tarcza Wspólnoty 2002, 2004
Finał Ligi Mistrzów 2006


Wyróżnienia indywidualne
Złoty But 2004, 2005
Król strzelców ligi angielskiej: 2002, 2004, 2005, 2006
Piłkarz Francji: 2000, 2003, 2004, 2005, 2006